Een visspeciaalzaak in hartje Enkhuizen. Dat betekent drukke zomers met veel bootjestoeristen en rustigere winters voor Pascal Feller en Joyce Feller-van Noorden met hun zaak Familie Vis. Ruim een jaar geleden maakten ze de overstap naar een eigen visspeciaalzaak. Pascal werkt al 28 jaar in de vissector, Joyce heeft het vak in rap tempo geleerd. Het eerste jaar heeft het stel fors moeten investeren in apparatuur die stuk ging.
De grootste drukte is voorbij op een vrijdagmiddag in mei rond 15 uur. Dat komt mooi uit voor het interview: Joyce heeft tijd om te vertellen. Ze staat vandaag met twee medewerkers in de zaak. Ze zijn open tot 20 uur. In Enkhuizen is het sinds twee weken weer wat drukker. Vanwege de coronacrisis was het tot nu toe stil. “Normaliter begint het seizoen vanaf maart,” vertelt Joyce.
Onderweg naar het centrum valt de hoeveelheid Duits die je hoort op. “De Duitse toeristen weten ons weer te vinden.” Dat betekent even omschakelen. “Het is altijd even wennen in een vreemde taal. Wat waren ook al weer de woorden voor haring met ui en zuur in het Duits?”
Visroker
Sinds de overname koos het echtpaar Feller voor een nieuwe naam: Familie Vis (foto: Naomi Heidinga).
In maart 2019 openden Joyce en Pascal de deuren van hun visspeciaalzaak. “Mijn man was visroker, hij heeft jaren gewerkt bij een groothandel. Ik ben masseur en heb een eigen praktijk. Geruime tijd heeft deze winkel te koop gestaan. “Is dat niet iets voor ons?’, vroeg mijn man zich af. We zijn op de eigenaar afgestapt en hebben een ondernemingsplan gemaakt. En toen hadden we een eigen viszaak. Het is weleens druk, met een eigen praktijk, tot voor kort de baan van mijn man en een kind van vijf. Toch hebben we het afgelopen jaar gered.”
Haar praktijk wil ze er graag naast blijven houden. “Dit jaar bestaat mijn praktijk vijf jaar. Ik zou het zonde vinden om daarmee te moeten stoppen. Gelukkig kan ik de behandelingen goed plannen, deze zijn op afspraak. Meestal doe ik ’s ochtends de behandelingen, en als het lukt ook weleens overdag.” Ze ziet raakvlakken tussen beide metiers. “Hier ben ik ook met klanten bezig. In onze winkel ben ik tevens mensen aan het verzorgen, zij het op een andere manier.”
Andere naam
De ‘bruine’ inrichting is gebleven (foto: Naomi Heidinga).
Aan het interieur van de winkel is weinig veranderd, afgezien van nieuw zitmeubilair. Wel heeft het stel direct voor een andere naam gekozen. “De winkel heette onder de vorige eigenaar ‘De Onderneming’. Daarmee is niet duidelijk wat je doet. Over de naamsverandering hebben we geen moment getwijfeld.”
Familie Vis maakt volgens Joyce direct duidelijk waar het bij hen omdraait: “We zijn een visspeciaalzaak voor jong en oud. We hebben een kindermenu met cadeautje en een speelhoekje, een uitgebreide menu’s met een bier of wijntje voor ouders en bijvoorbeeld een harinkje met een borrel voor opa en oma.”
In het eerste jaar heeft het stel fors moeten investeren. “Alle apparatuur moest worden onderhouden of vervangen. De koffie-, afwasmachine en zelfs het folieapparaat: alles ging kapot.” Een forse tegenvaller. “We hebben bewust gewacht met een verbouwing, omdat we eerst het geld daarvoor wilden verdienen. Maar nu liepen we alsnog tegen hoge kosten aan.”
Met het onder handen nemen van de winkel wordt daarom even gewacht. “De vorige eigenaar had het zo ingericht dat het voor hem werkte. Wij willen het graag anders inrichten. De haringbar neemt bijvoorbeeld veel plek in, terwijl dat niet nodig is. Het werkstation, waar voorheen de vis achter werd schoongemaakt, neemt teveel ruimte in. Pascal maakt de vis schoon in de keuken. Het station is dus niet meer nodig.”
Biertap
Foto: Naomi Heidinga
Ook willen ze graag een doorsteek maken naar het terras vanuit het bargedeelte. “Eén van de eerste dingen die we hebben gedaan na de overname, is het laten installeren van een biertap. De vorige eigenaar verkocht bier in blikjes. Maar het zit toch net wat lekkerder als je een biertje in een glas krijgt, met vriendelijke bediening.” Een investering die zich uitbetaalt, merken ze. Het huidige interieur is qua uitstraling gedateerd. “Alles is bruin. Ik zou het graag meer naar de tijd van nu brengen.”
Het grootste deel van de omzet wordt verdiend met kibbeling en lekkerbek. “Dat is zeker goed voor zestig procent, zo niet meer.” Hiervoor gebruiken ze verse kabeljauw in plaats van alternatieven als pollak. “Verse kabeljauw is wellicht duurder, maar daardoor kan de prijs van je product ook omhoog. Het betekent wel dat we af en toe moeten uitleggen waarom we duurder zijn. Niet iedereen is de smaak en textuur van de kabeljauw gewend. De kibbeling van bevroren vis is vaak wat steviger en taaier. Soms reageert men met ‘Deze kibbeling is een beetje nattig’. Dan leg ik uit dat het om verse vis gaat en deze sappiger is dan bevroren vis.”
Ze verkopen naast menu’s ook verse vis (onder meer zalm, tevens koudgerookt) , vissalades, paling, makreel en garnalen. Tropische vissen als tilapia en pangasius komen er bij Familie Vis niet in. “Daar zit geen smaak aan,” legt Pascal uit. “Je moet altijd kruiden toevoegen om het op smaak te maken. Kabeljauw heeft dat niet nodig. Ook de structuur is anders.” Ze krijgen hun verse vis van leverancier De Jong uit Urk. “De prijs-kwaliteitsverhouding is goed,” verklaart Joyce hun keuze. “Het is makkelijk bestellen: dat gaat via Whatsapp.”
Bootjestoeristen
F
Kibbeling en lekkerbek zijn goed voor zo’n zestig procent van de omzet (foto: Naomi Heidinga).
Het afgelopen jaar is goed verlopen, ondanks de materiaalpech. “Het scheelt dat Pascal een echte Enkhuizer is. Hij heeft een groot netwerk. Dat leverde direct een goede klantenkring op. Enkhuizen moet het zomers echt hebben van de bootjestoeristen. In de winter is het veel rustiger, dan val je terug op inwoners. In de zomer bouw je een buffer op om de winter te overbruggen. Normaliter begint het seizoen in maart, dan kun je de buffer weer aanvullen. Dit jaar was dat vanwege corona anders.”
Net als andere ondernemers werden ze van de één op de andere dag geconfronteerd met de gevolgen van de lockdown. Geen tafels en stoelen meer, geen terras. Toch konden ze adequaat reageren. “We werkten al samen met Thuisbezorgd. Waar andere lokale ondernemers nog helemaal moesten beginnen met het opzetten met een bezorgdienst, konden wij op vertrouwde voet verder.” Dat was positief, al zitten zijn er ook kanttekeningen te plaatsen bij het aansluiten bij het platform. “De commissie is met 13 procent erg hoog. Dit is nog exclusief BTW. Daarnaast kun je ‘je omhoog kopen’ in de restaurantlijst, maar hoe dit precies werkt is vrij schimmig.”
Qua marketing werken de vertrouwde krijtborden op het terras goed om mensen de zaak in te krijgen. “Daarnaast hebben we een Facebookpagina. Ik plaats ook geregeld een bericht door op een lokale Facebookpagina ‘Je bent Enkhuizer als ..’ Mensen kunnen ons daarnaast via de app van Thuisbezorgd vinden.”
Ook in deze coronatijd draait het bedrijf prima. “Al is het wel jammer dat mensen hier niet mogen eten. Dat is weleens lastig.” Dat blijkt, die vrijdag als Vismagazine op bezoek is, regent het. Een gezin wil daarom de vis in de winkel opeten. Joyce moet hen uitleggen dat eten in de winkel nu niet mag. “Het is vervelend om te moeten zeggen. Maar de regels zijn duidelijk en gelden voor iedereen. Wat dat betreft ben ik blij als straks het terras weer open mag.”
Vraag om onderhoudsrapporten
Voor ondernemers die overwegen een zaak over te nemen, heeft Joyce nog wel wat tips. “Weet wat je overneemt. Voorkom verrassingen. Kijk bij overname hoe het staat met de apparatuur. Vraag om onderhoudsrapporten. Het is lastig om waarde te bepalen van een winkel zonder een dure adviseur in de arm te nemen, hebben we ondervonden. Daarvoor zou eigenlijk een leidraad moeten bestaan vanuit de Kamer van Koophandel.”