https://pixabay.com/nl/illustrations/brexit-grossbritanien-gb-europa-1491370/
31 januari 2020 trad het Verenigd Koninkrijk officieel uit de Europese Unie. Inmiddels zijn de onderhandelingen over de toekomstige relatie weer begonnen. De visserij is een belangrijk onderdeel en mogelijk struikelblok van deze onderhandelingen.
De standpunten van de EU en het Verenigd Koninkrijk liggen uiteen. De EU wil de huidige EU-regels als uitgangspunt in een allesomvattend akkoord. ZIj willen bijvoorbeeld dat de Britten zich blijven houden aan de Europese regels voor staatshulp, arbeidsvoorwaarden, milieustandaarden en belastingregels. De Britten willen daarentegen zo min mogelijk regels. Zij willen een kleiner handelsverdrag, vergelijkbaar met CETA en een aantal losse deals over bijvoorbeeld de visserij en veiligheid.
Britse wateren
De visserij lijkt een belangrijk struikelblok te worden. De Britten willen, zoals ze zelf zeggen, de controle terug over de eigen territoriale wateren. Ze willen niet dat de vissers uit de EU onvoorwaardelijke toegang hebben tot de Britse wateren. Ze willen naar een model als in Noorwegen, waar jaarlijks onderhandeld wordt over de hoeveelheden vis die vissers uit de EU mogen vangen.
Voor de Nederlandse vissers zijn de Britse visgronden belangrijk. Ongeveer de helft van de vangst komt hier vandaan. Voor hen is het belangrijk dat ze toegang tot deze wateren blijven houden. Dit geldt ook voor landen aan Frankrijk en België. Maar er zijn ook Europese landen waar de visserij niet zo belangrijk is. Voor Duitsland zijn bijvoorbeeld de auto-industrie en de financiële sector belangrijker.
Tijdsdruk
Een akkoord bereiken is volgens beide partijen mogelijk, maar gaat wel heel lastig worden. Want naast de uiteenliggende standpunten, moet het er ook nog voor het eind van het jaar een akkoord liggen. De Britten hebben de tijdsdruk nog verder opgevoerd door aan te kondigen dat ze eind juni al een 'brede schets' van een handels akkoord hebben liggen. Het lijkt een onmogelijke opgave als je je bedenkt dat de onderhandelingen voor het CETA-verdrag acht jaar duurden.