Foto: ILVO/Universiteit Gent

Verduurzaming is niet alleen een thema voor de garnalenvisserij op de Noordzee. Ook vissers in Suriname zijn hiermee bezig. Dankzij een nieuw onderzoek van Thomas Kerkhove van de Universiteit van Gent zijn er er nieuwe biologische gegevens beschikbaar die een verdere regionale verduurzaming en een vereenvoudiging van het beheer moeten toelaten.

Kerkhove deed onderzoek naar de garnalenvisserij in Suriname en Guyana. Hier wordt gevist op de Xiphopenaeus kroyeri, bekend als seabob. Deze garnalen worden verkocht via verschillende Nederlandse supermarktketens. Deze visserij heeft al het MSC-keurmerk. Omdat er nog heel wat kennis ontbrak over de populatiestructuur, de levenscyclus en de ecologie van de seabobgarnaal Xiphopenaeus kroyeri, ging onderzoeker Thomas Kerkhove aan de slag met genetische technieken en met bemonsteringen van mangroves en modderbanken.  

Genetisch hetzelfde

Om de genetische populatiestructuur van de seabob in Suriname, Guyana en Frans-Guyana te ontrafelen, ontwikkelde Thomas Kerkhove aan de hand van Next Generation Sequencing een nieuwe set merkers. Uit de resultaten van de analyse met die merkers op garnalen van verschillende locaties bleek dat de drie landen één genetische populatie van de garnalensoort herbergt, die verschilt van de populatie in Trinidad en Tobago, en in Colombia.

Vereenvoudiging beheer

Dit resultaat komt niet overeen met het huidige visserijbeheer, dat uitgaat van afzonderlijke populaties voor Guyana, Suriname en Frans-Guyana. In principe kan het beheer dus vereenvoudigen, met een gezamenlijke bestandsopname en gelijklopende maatregelen. Een dergelijk efficiënter beheer kan op termijn leiden tot betere vangsten en dus betere inkomsten voor de vissers.

Op korte termijn kan echter van een gezamenlijk beheer nog geen sprake zijn, omdat visserij op seabob-garnalen momenteel verboden is in Frans-Guyana, en er dus ook geen gegevens ter beschikking zijn voor een gezamenlijke bestandsopname. Tot die data beschikbaar zijn, blijft het beheer zoals het is. Waar wél al aan gewerkt kan worden is het afstemmen van beheersmaatregelen, zoals bijvoorbeeld de instelling van een sluiting van de visserij in augustus-oktober om de jonge garnalen te beschermen en ze de kans te geven om te groeien. Een dergelijke sluiting is er al in Guyana, maar zou dus best worden overgenomen door Suriname voor een optimaal effect op de populatie.

Belang van mangroves en modderbanken

Het voortbestaan van populaties hangt af van een succesvolle voortplanting en van de kwaliteit van de kraamkamers - de plaatsen waar de larven en juvenielen opgroeien. Bij tropische garnalen zijn dat vaak modderbanken en mangroves, die in deze studie een jaar lang werden opgevolgd. Daarbij werd een vergelijking gemaakt tussen een ongerepte locatie en een locatie die verstoord is door menselijke activiteiten.

Uit het onderzoek bleek dat juli-augustus een piekperiode is voor de voortplanting, waardoor er heel wat jonge garnalen zijn in de periode augustus-oktober. Jonge seabob-garnalen vertoeven liefst op modderbanken, en ondervinden weinig invloed van verstoring, waarschijnlijk omdat verstoring slechts een beperkt effect heeft op de fysieke kenmerken van de banken. Hun voedselaanbod is er gevarieerd, maar verschillend in regenseizoen en het droge seizoen. Penaeus-garnalen zitten dan weer massaal in mangrovelagunes, maar doen het een pak minder goed bij verstoring en zijn dus kwetsbaarder.

Onderzoeker Thomas Kerkhove: “Om te kunnen blijven vissen op tropische garnalen, moeten we hun kraamkamers intact houden. In Suriname kan dat best door de mangrovebossen te beschermen en het bouwen van dijken te vermijden. Die vernietigen het natuurlijke proces van kustaangroei, -erosie en mangrovekolonisatie, met gevolgen voor het ganse kustecosysteem. Aangezien estuaria en kustecosystemen, naast het ondersteunen van de visserij, tal van andere ecosysteemdiensten bieden, is hun bescherming in veel opzichten een win-win situatie voor alle betrokken partijen.”

Bron: ILVO en Universiteit van Gent

 

 

Altijd op de hoogte blijven?