PFAS in de Westerschelde beperkt zich niet alleen tot het oostelijk deel. Uit metingen van onderzoekers van Wageningen Food Safety Research blijkt dat ook in de monding te hoge normen voorkomen. Dat melden de Zeeuwse media PZC en Omroep Zeeland.
Het is al langere tijd bekend dat er te veel PFAS in Westerschelde zit. In 2021 kwam het nieuws naar buiten dat de Amerikaanse chemiefabriek 3M bij het Vlaamse Zwijndrecht, vlakbij Antwerpen, PFAS in de Schelde loosde. Na onderzoek concludeerde het RIVM dat het PFAS-gehalte van vis uit de Westerschelde te hoog is en adviseerde consumenten om zo min mogelijk vis uit de Westerschelde te eten. In de Westerschelde wordt beperkt gevist door beroepsvissers en dan vooral op garnalen. Daarom adviseerden PO Delta Zuid en de Nederlandse Vissersbond om niet op garnalen te vissen in het oostelijk deel van de Westerschelde.
Onderzoek Wageningen Food Safety Research
Ook werd er meer onderzoek aangekondigd. Wageningen Food Safety Research nam dit op zich en kwam onlangs met een rapport. Ze keken onder andere naar het PFAS gehalte van vissoorten als tong, tarbot, kreeft en garnalen uit verschillende delen van de Westerschelde. Overal in de zeearm vonden ze deze soorten met te hoge waarden van specifieke PFAS-varianten.
Andere soorten als zeebaars en harder lieten een wisselend beeld zien. Zeebaars uit de monding van de Westerschelde bleef binnen de norm, terwijl die uit het oostelijk deel te veel PFAS bevat. Overal het algemeen geldt dat de PFAS-gehaltes in het oosten van de Westerschelde hoger zijn dan in de monding, aldus het onderzoek.
Bron: PZC / Omroep Zeeland