De Europese lidstaten hebben afspraken gemaakt over de vangstmogelijkheden voor 2022. Ook liggen er afspraken voor de eerste drie maanden van 2022 met het Verenigd Koninkrijk (VK) over de gedeelde bestanden. Ook scherpt Europa de maatregelen voor de aalvisserij aan.
Naast een akkoord tussen de lidstaten onderhandelt de EU ook over de belangrijkste visserijbestanden met derde landen, zoals het Verenigd Koninkrijk en Noorwegen. Met het Verenigd Koninkrijk zijn tijdelijke afspraken gemaakt zodat vissers in ieder geval na 1 januari 2022 kunnen blijven vissen. Deze gelden onder andere voor tong, zeebaars en tarbot. De lidstaten stemden in om 25 procent van de vangstmogelijkheden die golden in 2021 vast te stellen voor het eerste kwartaal van 2022.
Wijting, roggen en horsmakreel
In het overleg pleitte Nederland voor verhoogde, tijdelijke vangstmogelijkheden voor enkele bestanden. Het percentage van 25 procent voor deze bestanden kan leiden tot het niet meer kunnen vissen op andere soorten, omdat het quotum voor deze soort is bereikt (verstikkingsproblematiek). Daarom mogen vissers voor enkele bestanden, zoals wijting, roggen en horsmakreel, 40 tot 85 procent in het eerste kwartaal vangen. Zodra er een akkoord is met het VK worden deze tijdelijke vangstmogelijkheden omgezet naar definitieve vangstmogelijkheden.
In de onderhandelingen tussen de EU, het VK en Noorwegen over onder meer schol en haring is al wel een akkoord bereikt. Deze bestanden zijn ook onderdeel van het akkoord voor 2022.
Maatregelen aalvisserij
De lidstaten besloten om de vangstmogelijkheden van aal aan te scherpen. De bestaande verplichting voor een drie maanden gesloten periode wordt gekoppeld aan de migratieperiode van de aal. In Nederland gebeurt dit al en de maatregel zorgt nu voor een gelijk speelveld. De Europese Commissie gaat begin 2022 verder in gesprek met de lidstaten over verdere maatregelen. Nederland vraagt daarbij aandacht voor oplossingen voor vismigratieknelpunten.
Systematiek visquota
Jaarlijks beslissen de Europese visserijministers en de Europese Commissie in december over de totale vangsthoeveelheden voor het komende jaar. Dit gebeurt op basis van wetenschappelijk advies van ICES, het principe van maximale duurzame opbrengst (MSY) en de meerjarige beheerplannen. Vanwege de Brexit moet de Europese Commissie voor een nog groter deel van de voor Nederland relevante TACs onderhandelen met derde landen. De uitkomsten van deze onderhandelingen worden vastgesteld door de Raad. De quota voor de Nederlandse visserijsector en voor de individuele vissers worden vervolgens met een vaste verdeelsleutel afgeleid van de totale vangsthoeveelheden.
Bron: Rijksoverheid