Zeevishandel De Nooijer is scherp op kwaliteit

Ricardo de Nooijer (33) van Zeevishandel De Nooijer is parttime vishandelaar met twee standplaatsen in Vlissingen. Met een beperkt assortiment en een traditioneel publiek, gaat hij niet snel experimenteren met nieuwe producten. “Ze weten hier in Zeeland wel veel van vis, dus je moet scherp zijn op de kwaliteit.” 

Hij is de zoon van een ‘visserman’, dus wat dat betreft lijkt het helemaal niet zo vreemd dat Ricardo de Nooijer met zijn gelijknamige zeevishandel de ambulante vishandel inging. Toch was dat oorspronkelijk niet helemaal de bedoeling. “Ik had gevaren, was militair geweest en ben uiteindelijk in de metaal beland. De fabriek in Middelbrug waar ik werkte, ging failliet en ik stond eigenlijk op het punt een nieuwe stap te maken.”

Toen de visserij nog betere tijden kende, was het plan dat Ricardo en zijn twee jaar oudere broer Lein de viskotter van hun vader – eveneens Lein – zouden overnemen. Maar die weg werd doorkruist door de economische realiteit. “Mijn opa, vader en zijn broer hadden in totaal drie kotters. Voor al die drie kotters stond de volgende generatie al klaar als opvolger.”

Vervolgens kwam de sanering in de visserijsector in 2008. “Mijn vader kreeg uiteindelijk een kleinere eurokotter terug en mijn broer was al tweede kapitein. Toen werd voor mij duidelijk dat ik wat anders moest gaan zoeken. Mijn vader is drie jaar geleden gestopt. Uiteindelijk zijn mijn oom Albert en diens zoon Angelo mijn vader opgevolgd.”

Bij toeval belandde De Nooijer in de ambulante vishandel. “Een vishandelaar, Dennis van Dijk, kwam zes jaar geleden een visschotel brengen voor de verjaardag van mijn zus. Hij vertelde dat hij van zijn handel af wilde en vroeg of ik zijn kar niet wilde kopen. Het was op een zaterdag en ik moest toen snel weg en zei als grap dat ik erop terug zou komen. Mijn vader gaf aan dat hij het eigenlijk best een goed idee vond. Dan kon ik de vis verkopen die hij en mijn broer vingen.”

Voorwaarde

Op het boerenerf van zijn schoonouders heeft de eigenaar van Zeevishandel De Nooijer de ruimte om bijvoorbeeld zalm en paling te roken (foto: Peter Roek). 

De Nooijer kocht de wagen toen zonder veel nadenken, maar wel op voorwaarde dat de vorige eigenaar nog drie maanden zou meewerken. Dat bleek voor die vorige eigenaar ook helemaal geen straf. “Hij moest de wagen destijds verkopen, omdat hij het niet meer kon combineren met zijn baan als leraar in het speciaal onderwijs. Hij deed ook de ‘peek’– het klaarzetten van bestellingen – in de ‘vismijn’ (de afslag, red) dus ik ken hem van jongs af aan. Als ik evenementen had (voor corona, red) ging hij altijd mee. Dat vindt hij nog steeds prachtig.”

Dat De Nooijer de stap vrij impulsief had gemaakt, bleek wel uit het vervolg. “Ik dacht dat de standplaatsen bij de wagen zaten, maar daar moest ik voor loten. Ik deed mee op twee plaatsen mee en uiteindelijk hebben een collega vishandelaar en ik beide één dag gekregen in zowel Paauwebrug als Papegaaienburg.” Op beide plekken zijn ook een Jumbo en een Lidl gevestigd, waarbij in Papengaaienburg ook nog een bakker en een slager zitten.

In het begin verkocht De Nooijer de vis die zijn vader ving. “Toen was het nog zo geregeld, dat de vis voor mij werd klaargezet in de vismijn en ik deze zo kon ophalen. Maar het was helemaal open, dus er liepen mensen naar binnen die zo weer met een tas vol vis naar buiten liepen. Nu is alles afgesloten en gaat de verkoop via ‘de klok’.”

Inmiddels koopt de ambulante visverkoper alles via Van der Zwan Zeevishandel in Vlissingen. “Ik ken de eigenaar, Gerard, van jongs af aan en hij weet precies wat ik wil hebben. Hij levert de beste kwaliteit vis en perfect verpakt. Als ik Gerard voor iets bel, staat hij voor me klaar.” Dat gaat vice versa. “Als Gerard het op een bepaalde dag druk heeft, breng ik desnoods zelf even wat bestellingen voor hem weg als ik mijn vis ’s ochtends om half vijf ophaal.”

Voorverpakt

Als zoon van een ‘visserman’ heeft Ricardo de Nooijer een afbeelding van de viskotter van zijn vader op zijn wagen laten aanbrengen (foto: Peter Roek). 

Omdat hij alleen in de wagen staat en zo sneller kan inspelen op de drukte, verkoopt De Nooijer een deel van zijn vis voorverpakt. Voor de klanten is dat geen probleem omdat ze hem en zijn kwaliteit kennen. “Bovendien is het veel hygiënischer in deze coronaperiode.”

De Nooijer voert bewust een beperkt assortiment. “De ruimte in de vitrine is krap, dus ik moet het hebben van de kwaliteit. Ik heb een wagen van vier meter lang en twee meter diep, met aan de zijkant nog een uitklapbare luifel van anderhalve meter. De vitrine zelf is maar twee meter.”

De Zeeuw heeft in het begin wel eens geprobeerd in te spelen op nieuwe trends, maar hij heeft een traditioneel publiek dat niet zo in is voor veranderingen. “Ze weten hier in Zee­land wel veel van vis, dus dat maakt dat je scherp moet zijn op de kwaliteit.”

Witvisproducten

Om zo vers mogelijk te zijn, snijdt Ricardo de Nooijer de vis ter plekke (foto: Peter Roek). 

De hardlopers bij Zeevishandel De Nooijer zijn naast haring klassieke witvisproducten als kibbeling, kabeljauw en lekkerbek. “Het ligt een beetje aan de tijd van het jaar. In de winter verkoop ik ook wel gebakken schar, schol, wijting of tong. ’s Zomers zijn dat eerder verse salades die ik zelf maak. Dat doe ik in de wagen die bij mijn schoonouders op het erf staat. Daar rook ik zelf zalm, makreel, poon, tong en zeebaars.”

Die verkoopwagen, die De Nooijer in 2016 kocht, is van het bouwjaar 2002. “Maar ik heb er intussen al flink wat aan gerenoveerd. Zo heb ik in het begin de wagen meteen laten verhogen en nieuwe gasleidingen laten leggen.” Verder heeft hij toen ook een afbeelding van de vissersboot van zijn vader op de wagen laten aanbrengen.

Op dit moment heeft de ambulante ondernemer nog geen behoefte om een nieuwe wagen aan te schaffen. “Als iets werkt, is het prima voor mij. In het begin heb ik wel nagedacht over de aanschaf van een wagen waar ik verder mee kon rijden.”

Van dat idee is hij teruggekomen. “Zeker door corona. We deden in de loop van de jaren steeds meer evenementen. In 2019 hadden we er alleen al in Vlissingen acht tot negen. Daarnaast ook wel zo’n twintig bedrijfsfeesten variërend van 30 tot 400-450 man. Dat deed ik samen met mijn moeder, Cindy Klaassen. Maar dat ligt allemaal op zijn gat.” De Nooijer vindt het daarom nu veel belangrijker dat hij zijn vaste klanten tevreden houdt.

Dat de Zeeuwse ondernemer zich nu puur richt op zijn twee standplaatsen, heeft ook alles met tijd te maken. “Ik werk ook drie-en-een-halve dag per week bij mij schoonvader op het land die een akkerbouwbedrijf heeft. Toen ik op zoek was naar werk, bood hij mij aan daar te komen werken, want er was ook daar werk genoeg.”

Niet handig

Dat De Nooijer het druk genoeg heeft, is ook de reden dat hij zich beperkt tot twee standplaatsen. “Alleen als ik bijvoorbeeld in Veere, Westkapelle of Zoutelande een plekje zou kunnen krijgen, zou ik dat wel willen. Maar daar kom je niet makkelijk tussen. En als je eenmaal een nieuwe plek hebt, heb je ook nog niet zomaar een klantenkring opgebouwd. Dat kost je zo een paar jaar.”